Me rastin e tĂ« dhĂ«nave inkurajuese mbi pandeminĂ« Covid-19 tĂ« dhĂ«nat e dhjetĂ« ditĂ«ve tĂ« fundit pĂ«r ecurinĂ« e sĂ«mundshmĂ«risĂ« nga Covid-19, mĂ« nĂ« fund janĂ« inkurajuese. Shifrat flasin pĂ«r njĂ« reduktim tĂ« dukshĂ«m tĂ« tĂ« infektuarve, shtim tĂ« tĂ« vaksinuarve dhe njĂ« disponim pozitiv tĂ« qytetarĂ«ve. Sado qĂ« numri ende i lartĂ« i vdekshmĂ«risĂ« i mban ndjenjat e pĂ«rziera dhe shkakton dhimbje te shumĂ« familje, e pashĂ« tĂ« udhĂ«s qĂ« tĂ« shkruaj disa rreshta pĂ«r tĂ« shprehur mirĂ«njohjen pĂ«r punĂ«n e madhe tĂ« bĂ«rĂ« nga personeli shĂ«ndetĂ«sor, mjekĂ« dhe infermierĂ«, duke u thĂ«nĂ« publikishit: đđź đđđ„đđŠđąđ§đđđ«đąđ, đ€đšđ„đđ đ đđĄđ đ€đšđ„đđ Ă«!
Me dhimbje dhe keqardhje do të kujtojmë edhe ato që nuk i mbijetuan komplikimeve të kësaj sëmundjeje duke shprehur ngushëllimet tona për të afërmit e tyre.
Falenderimi pĂ«r punĂ«n e madhe, pĂ«r pĂ«rkushtimin dhe sakrificĂ«n e tyre shpresoj tĂ« lehtĂ«soj dhe sadopak tĂ« zbusĂ« lodhjen nga angazhimin mĂ« se njĂ«vjeçar duke punuar nĂ«n presion tĂ« madh, nĂ« kushte dhe infrastrukturĂ« jo gjithmonĂ« adekuate, shpesh nĂ« kondita tĂ« rraskapitjes fizike dhe psiqike, qĂ« padyshim ka lĂ«nĂ« trauma dhe dhimbje qĂ« do tĂ« duhet kohĂ« pĂ«r ti tejkaluar. NjĂ« numĂ«r i konsiderushĂ«m prej tyre, mjek dhe punĂ«torĂ« teknik shĂ«ndetĂ«sor, nuk janĂ« mĂ« nĂ« mesin tonĂ«. Ata dhe ato dhanĂ« jetĂ«n duke shĂ«ruar pacientĂ« e infektuar. Si pĂ«r stafin mjekĂ«sor qĂ« i mbijetoi kĂ«saj sfide gargantuane, si dhe pĂ«r ata dhe ato qĂ« humbĂ«n jetĂ«n, ne nuk duhet tâi harrojmĂ« kurse institucionet shpresoj tĂ« gjejnĂ« mĂ«nyrĂ«n mĂ« tĂ« pĂ«rshtatshme pĂ«r ti mbĂ«shtet ata ose familjet e tyre.
Kalimi nga kushte pothuajse lufte në kushte më normale pune nuk u tregua i lehtë. Nuk duhet neglizhuar fakti se sikurse paraqitja dhe përhapja e kësaj sëmundje, ashtu edhe trendi aktual qetësues ka dimensione globale. Por, përkundër ngjajshmërive të shumta, përhapja dhe sjellja ndaj pandemisë kishte edhe specifikat e veta në çdo vend. Paparashikushmëria e rrjedhës së sëmundjes dhe e pasojave nga ky infeksion ishin dhe ende mbesin karakteristika kryesore e saj. Ky aspekt gjithsesi e komplikonte procesin e trajtimit ni nga këndvështrimi organizativ preventiv poashtu edhe nga ai kurativ. Por këto nuk ishin rethanat e vetme vështirësuese.
Të gjitha këto paqartësi binin mbi përgjegjësine e personelit shëndetësor, të cilët përveç punës së tyre profesionale, në shpatullat dhe ndërgjegjen e tyre binte udhëzimi dhe trajtimi i të sëmurit të friksuar. Ata shpesh ndodheshin në një pozitë jofalenderuese për të zbutur efektet e kaosit fillestar organizativ, pasojat e dobësimit në vazhdimësi të segmenteve të sistemit shëndetësor, në veçanti të atij të shëndetit publik (preventiv), mungesën e përvojës dhe mungesësn e kuadrit adekuat për trajtimin e kësaj sëmundje në pjesën më të madhe të territorit të vendit, si dhe shpesh herë duke paguar bashkë me pacientët dhe ndonjëherë me jetën e tyre vendimet dhe gjykimet e gabuara individuale, kolektive dhe ato organizative.
Nuk duhet anashkaluar kakofonia e palejueshme pĂ«r mĂ«nyrĂ«n e trajtimit tĂ« sĂ«mundjes si dhe ballafaqimi me pasojat e njĂ« mentaliteti âkuazi shkencorâ me primesa âfatalistike antishkencoreâ nga njĂ« pjesĂ« e mjekĂ«ve nĂ« terren. Kjo tregon nevojĂ«n pĂ«r tu rifokusuar nĂ« validetetin e shkencĂ«s, edukimit dhe ndĂ«rtimit tĂ« karierĂ«s profesionale. Stafi shĂ«ndetĂ«sor, edhe pse nĂ« shumicĂ« dĂ«rmuese mbĂ«shtetĂ«s dhe i palĂ«kundur nĂ« parimet shkencore, pĂ«r fat tĂ« keq, sidomos nĂ« fillim tĂ« pandemisĂ«, disa prej nesh nuk i pĂ«rmbaheshin etikĂ«s bazike tĂ« profesionit â trajtimit tĂ« bazuar bazuar nĂ« fakte (EBM). Vonesa e sigurimit tĂ« vaksinave dhe kakofonia mediale lidhur me efektin e tyre nĂ« valĂ«n e dytĂ« tĂ« pandemisĂ«, edhe me intensitet mĂ« tĂ« madh pĂ«rsĂ«riti pĂ«r nga pasojat valĂ«n e parĂ« me çka zbehĂ«n edhe efektet e punĂ«s sĂ« madhe nga ana e punĂ«torĂ«ve shĂ«ndetĂ«sor.
MegjithatĂ« edhe nĂ« kushte tĂ« tilla, heronjt tanĂ«, punĂ«torĂ«t shĂ«ndetĂ«sorĂ« bĂ«nĂ« maksimumin pĂ«r tĂ« kaluar nĂ« njĂ« situatĂ« normale shĂ«ndetĂ«sore, dhe me kĂ«tĂ« edhe ekonomike, arsimore dhe shoqĂ«rore nĂ« pĂ«rgjithĂ«si. Prandaj tĂ« gjithĂ« ne sĂ« paku u kemi borxh njĂ« FALEMINDERIT nga zemra tĂ« gjithĂ« punĂ«torĂ«ve shĂ«ndetĂ«sore duke filluar nga ekipi nĂ« ballĂ« tĂ« âluftĂ«sâ tĂ« prirĂ« nga Doktor Iliri me kolegĂ« nĂ« KlinikĂ«n Infektive, ata tĂ« Institutit tĂ« ShĂ«ndtit Publik , tĂ« Covid qendrave tĂ« tjera nĂ« kryeqendĂ«r dhe nĂ« tĂ« gjitha qendrat mjekĂ«sore nĂ« vend si dhe tĂ« kontributit tĂ« palodhshĂ«m tĂ« mjekĂ«ve amĂ«.
Beteja duket se u fitua, por lufta nuk ka mbaruar. Prandaj edhe në të ardhmen shenja minimale e falënderimit ndaj këtij mundi do të jetë respektimi i masave preventive sipas udhëzimeve nga të gjithë ne.
Ne të gjithë e kemi parasysh se lëshimet dhe gabimet gjatë menaxhimit të kësaj pandemie nuk do të quhen të tilla nëse nga ato nxjerrim mësime adekuate. Unë uroj që përgjegjësit e politikave shëndetësore dhe ato qeveritare të kenë nxjerrë mësimet e duhura. Punëtorët shëndetësorë si dhe gjithë qytetarët kanë nevojë për një rishikim të gjitha segmenteve të shëndetësisë për të siguruar një sistem të qëndrueshëm, të gatshëm edhe për të papritura të tilla dhe për të siguruar shërbime që ngrejnë dinjitetin, sigurinë dhe shëndetin e gjithësecilit.
đđłđąđŹ đ. đđšđ„đ„đšđłđĄđđ§đą